Minder tijd kwijt aan feedback en nakijken

Jacqueline: “Het liefst wil ik natuurlijk dat studenten in mijn vak alle paadjes die ik bewandel, ook bewandelen, want alles is interessant en belangrijk. Maar door de vragen die ik kreeg over de leerdoelen, vakinhoud en toetsing, werd voor mezelf veel duidelijker wat ik echt belangrijk vond en wat minder belangrijk. Dat gaf een structuur die me hielp bij het verbeteren van de studiehandleiding en bij het nakijken. Ook droeg het bij aan het besluit over de toetsing: als tussentoets heb ik de studenten nu een opzet laten schrijven waar ik feedback op geef, die ze gebruiken voor de eindversie die ik beoordeel.

Vermijd de feedback graveyard

Dit betekende het geven van intensieve feedback op de kleine tussentoets (de opzet) in plaats van op de eindtoets, waardoor studenten er echt mee aan de slag moesten. Daarmee vermeed ik de zogenoemde feedback graveyard: de meeste studenten zijn bij feedback op het eindproduct vooral geïnteresseerd in de beoordeling en doen niets meer met de feedback, waardoor ze er dus ook niet meer van leren. Ook kon ik door de prioritering beter zien wat ik precies wilde toetsen, in welke eindcriteria zich dat vertaalde, en hoeveel woorden de studenten daarvoor nodig zouden hebben. Door het woordaantal te verlagen naar wat echt nodig is, dwing je je studenten ook om na te denken over wat ze belangrijk vinden en om dat beknopt op te schrijven.’

“Het nakijken was veel beter te doen”

Alles bij elkaar heeft Jacqueline wel een paar uur besteed aan afspraken met TLC FGw, het uitdenken van veranderingen en het herschrijven van de studiehandleiding. Maar ze kan kort zijn over de vraag of dat de investering waard was: “Het nakijken was veel beter te doen. De investering dubbel en dwars waard! Bovendien ga ik vanzelf nu ook over andere vakken nadenken hoe ik die efficiënter kan maken zonder op onderwijskwaliteit in te leveren!”