Danielle Brink is verantwoordelijk voor de roostering van het senior coschap, de voormalige SAS. Dat gebeurt op basis van voorkeuren van studenten. Een leuke puzzel, vindt Danielle, waarbij de grootste uitdaging is om zowel de studenten als de affiliaties tevreden te stellen.

Belangrijkste coschap

Danielle: ‘Het senior coschap wordt door veel studenten gezien als het belangrijkste coschap. Het is het laatste coschap in de master en ook de langste van 16 weken totaal. Veel studenten zien het senior coschap als een opstapje naar hun verdere loopbaan.’

Drie voorkeuren

Studenten mogen in totaal 3 voorkeursspecialismen opgeven. Daarnaast hebben ze nog een opmerkingenveld waarin ze bijvoorbeeld kunnen aangeven welke affiliatie voorkeur geniet. ‘In eerste instantie probeer ik iedereen in te delen op basis van hun 1^e voorkeur. Dit lukt vaak, maar niet altijd omdat bepaalde specialismen erg populair zijn onder de studenten en er maar een beperkt aantal plekken beschikbaar zijn. In dit geval worden de beschikbare plekken onder de studenten verloot. De overige studenten worden dan op hun 2^e of 3^e voorkeur ingepland of ze mogen zelf buiten de regio op zoek gaan naar een plek. We hebben een fijne samenwerking met de VU, waardoor we soms gebruik kunnen maken van een VU-plek. Andersom gebeurt dat natuurlijk ook.’

Advies en hulp

‘Veel studenten hebben voorkeur voor een ziekenhuis in de buurt, waardoor sommige affiliaties wat minder populair zijn maar ook bij deze affiliaties moeten er studenten ingepland worden. Eigenlijk hebben we bij de planning twee petten op. We willen zowel de studenten als de affiliaties tevreden houden. Wat de planning soms gecompliceerd maakt is dat alle afdelingen ook eigen wensen hebben met betrekking tot de instroom van senior coassistenten. Sommige affiliaties willen dat er elke 8 weken een student instroomt, andere willen dat er elke 5 weken een student instroomt. Als er aan geen van de wensen van de student kan worden voldaan, benaderen we de student en bieden wij advies en hulp bij het vinden van een passende plek. De student kan in een dergelijk geval ook altijd een adviesgesprek aanvragen bij de senior coschapscoördinator.’

Een onhandig en oneerlijk proces

In de master Epicurus is dit proces anders ingericht dan in de ‘oude’ master. ‘Toen ging elke student zelf op zoek naar een stageplek. Maar dat leverde bij studenten veel stress op en het leidde soms tot ergernis bij de affiliaties. Zij werden overstelpt met aanvragen en moesten studenten dan teleurstellen. Het was al met al een onhandig proces en soms ook oneerlijk. Officieel mochten studenten pas een half jaar voor aanvang van de toenmalige SAS een stageplek zoeken, maar het kwam voor dat studenten al tijdens een eerder coschap hun SAS-plek wisten vast te leggen. Dan was het al anderhalf jaar eerder geregeld en trokken andere studenten aan het kortste eind. Om dat tegen te gaan is bedacht om de planning weer centraal te beleggen.’

21 van de 22 studenten geplaatst

Volgens Danielle is haar werkdag geslaagd wanneer ze zoveel mogelijk studenten een stageplek van hun voorkeur kan geven. ‘In één groep lukte het mij om 22 van de 23 studenten op hun 1^e voorkeur te plaatsen. Dat vind ik een mooi resultaat! De grootste uitdaging in de planning is natuurlijk om beide groepen tevreden te stellen. Ik zoek constant naar dat evenwicht.’