Teacher Story: Tim Postema

Postema werkt 1 dag per week mee aan “een snoepwinkel van verschillende vakken, jaren en opleidingen” in de faculteit. In de bachelor en master Medische informatiekunde draagt hij bij aan verschillende vakken en voor de post-initiële master Health Informatics werkt hij mee aan de module ‘Eenmalige registratie, meervoudig gebruik’. In de master Geneeskunde geeft hij het responsiecollege  ‘Zorginformatietechnologie’.

Toegevoegde waarde
Postema vindt de afwisseling tussen het “bedrijfsleven” en docentschap prettig en hij krijgt dankzij deze combinatie de praktijk in het onderwijs. “In het onderwijs leer je natuurlijk allerlei theorie. Als je het hebt geleerd is het klaar, maar als je ermee in de praktijk aan de slag wilt, dan begint het vaak pas. Welke informatiebehoefte is er? Hoe wordt dit vertaald? Hoe krijg je iets geïmplementeerd? Tegen welke grilligheden loop je aan?” Dit zijn vragen die bij veel zorginstellingen leven.

Hackathon
Zo initieerde Postema onlangs een ‘beleidshackaton’ bij zijn voormalige werkgever, het ministerie van VWS, voor tweedejaars studenten Medische informatiekunde. “Ze gingen in groepjes aan de slag met een thema dat landelijk speelt. In een beperkte tijd werkten ze aan ideeën voor een nationale visie op een gezondheidsinformatiestelsel. Dan heb je ook echt inhoudelijk goede gesprekken met studenten. Bijvoorbeeld over de wildgroei aan gezondheidsapps. Wat heb je als burger nodig om zo’n app te vertrouwen? Wie geeft dat vertrouwen? De overheid? Is er dan een certificaat voor nodig? Het is inspirerend en nodig om dit soort vormen van onderwijs te organiseren. Kennis is goed, maar hoe pas je die toe? In welke context?”

Momentum landelijke informatievoorziening
Postema werkt al jaren in verschillende rollen aan de digitale informatievoorziening in de zorg. Hij ziet een verschuiving in de aanpak en de visie. “Eerst waren instellingen bezig met de digitalisering van het eigen huis. Daarna kwam het besef: wat levert de digitalisering ons nu uiteindelijk op? En benutten we het nu ook maximaal? Als je in het weekend een gebroken been krijgt, kan de SEH-arts niet zomaar bij je dossier van de huisarts. Sinds 2018 is er de urgentie en het besef om digitalisering collectief op te pakken om nog beter te kunnen samenwerken. Daar is nu het momentum voor. In het Integraal Zorgakkoord staat niet voor niets dat de overheid weer meer regie moet gaan nemen. Daar zijn voor het eerst concrete afspraken over gemaakt.”

In het onderwijs verweven
Het leuke is dat de huidige studenten Medische informatiekunde en Geneeskunde hier nu al mee aan de slag gaan. Het zorgakkoord geeft richting aan het onderwijsaanbod. Welke vaardigheden hebben studenten dan nodig? En vanuit ziekenhuisperspectief? Wat moet er gebeuren? Geven we er de juiste handvaten en invulling aan?

AI op de IC
De digitale informatievoorziening en toepassingen blijven volgens Postema ondersteunend aan de patiënt en de zorgprofessionals, rekening houdend met mensen die niet mee kunnen/willen (hybrid care). Maar de veranderingen hebben hoe dan ook een geweldige impact. “Kijk naar ons eigen ziekenhuis Amsterdam UMC. Op de IC maken ze nu al gebruik van artificiële intelligentie (AI) om te voorspellen hoe lang iemand op de IC blijft. Dit levert je op dat sommige patiënten eerder naar een verpleegafdeling kunnen of dat je juist voorkomt dat iemand te vroeg naar een afdeling gaat.”

Goed opgeleide mensen
De waarde van goede opgeleide mensen in dit vakgebied van informatiekunde en gezondheidszorg is dan ook gigantisch. Hoewel de opleiding Medische informatiekunde dit jaar voor het eerst bijna verdubbeld is, leiden we er volgens Postema eigenlijk nog te weinig op. “Om het Integraal Zorgakkoord uit te voeren hebben we er over vijf jaar nog veel meer nodig.”