Dr. Pushpika Vishwanathan is een van de initiatiefnemers van de ‘Hybrid Learning Theatre’, samen met Maarten Pieter Schinkel en opleidingscoördinator Maud Pols. Vishwanathan volgde vorig academisch jaar in de eerste lockdown-periode zelf via Coursera een online cursus aan Yale University. De docent gaf vanaf een sofa college in een huiskamersetting met een klein live publiek van 10 studenten. De rest, waaronder Vishwanathan, volgde het college online. Dit creëerde zo’n fijne, natuurlijke sfeer alsof ze toch live in de les aanwezig was, dat het haar op het idee bracht om ook college te gaan geven in een dergelijke setting. Haar collega Maarten Pieter Schinkel was gecharmeerd geraakt van een grote Zoomwall  waarop de gezichten van de Zoom deelnemers werden geprojecteerd, gezien in De Wereld Draait Door.

Toen Schinkel en Vishwanathan in juni brainstormden over wat te doen met de grote groep eerstejaars in de Corona-situatie, wisselden ze hun ideeën uit en legden dit voor aan programma -coördinator Maud Pols. Zij pakte het enthousiast op en in een paar brainstorm sessies kreeg het hybride theater/collegezaal- idee steeds meer vorm. Na de technische toezegging door Bob Bom van Education Services kon de zaal dan echt tot stand komen. De theatersfeer van de grootschalige eerstejaars colleges in Carré en De la Mar werd gecombineerd met het huiselijke van de online Yale cursus en de Zoomwall uit het tv programma.

Een saaie tentamenzaal met neonlicht werd door een professioneel team van de Firma Faber in twee weken omgetoverd tot het professionele, maar toch huiselijke ‘Hybrid Learning Theatre’ met Zoomwall, intieme theaterverlichting, zwarte fluwelen gordijnen, planten, tweedehands tapijten, fauteuils, salontafeltjes en drie camera’s met bemensing. “Het is zo bijzonder hoe we deze zaal last minute in korte tijd vooral via email met elkaar hebben weten te realiseren door enthousiasme, goede communicatie, strakke lijntjes en de technische expertise die de UvA zelf in huis had. Het was heel leuk om mee te beslissen, van waar komt de Zoomwall tot het uitkiezen van de tweedehands fauteuils en tapijten. Die laatste heeft Maud Pols zelf met een bakfiets opgehaald en naar de zaal vervoerd. Vooral Maud heeft letterlijk en figuurlijk de kar getrokken.”

In juni gaf Vishwanathan nog alleen via Zoom les, maar in september weer on-site in het eigen “kindje”. “Via Zoom lesgeven voelde bijna niet als lesgeven. Nu ik studenten weer live voor me zie, kan ik  daadwerkelijk met ze in gesprek gaan. Het voelt zo luxe om les te geven in een studio met drie cameramensen en mooie verlichting. Ik hoef niet bezig te zijn met de techniek en kan me richten op het college. Ik weet dat we iets heel moois afleveren voor 600  studenten en dat maakt het voor hen ook leuk om deel te nemen.

Ik denk dat ik een slimme set up heb gevonden voor mijn hybride colleges. 12 studenten mogen fysiek aanwezig zijn, 50 studenten doen actief mee als panelist op de Zoomwall en de overige ruim 300-600 studenten wonen het college bij als attendees. Zij kunnen alleen communiceren via de chat. Iedereen kan zich wekelijks opgeven voor één van de twee actieve  groepen bij mijn student-assistent en zij regelt de roulatie. We moedigen de studenten constant aan zich daarvoor aan te melden en ik zeg altijd: als je je camera aanzet dan is de kans groter dat we je uitkiezen. Het is echt niet makkelijk om  studenten zo ver te krijgen hun camera aan te zetten. Sommige studenten willen ontzettend graag: ‘Oh please can you make me a panelist?’ Er is een groep vaste klanten die groot fan zijn en het heel leuk vindt om terug te komen als panelist of live in de zaal. Je werkt dan echt met de crème de la crème qua motivatie en actief meedoen. Als er weinig  studentes in de zaal of in het panel zitten spoor ik ze grappend aan: ‘Come on, where are all the ladies?’ En dat werkt, want de week daarop zie je dan dat er meer meisjes zich hebben aangemeld.  Ik zorg ervoor dat ik mijn interactie tussen panel en live aanwezigen evenredig afwissel en let constant op of er handjes omhoog gaan voor vragen of opmerkingen. Door deze setting kan ik me richten op de mensen die actief meedoen en dat creëert een hele fijne dynamiek. ”

“Op maandag kunnen de studenten kijken naar colleges van vorig jaar, opgenomen in o.a. het De la Mar theater. Die heb ik gedeeltelijk opgeknipt tot  kennisclips  en er quizjes aan toe gevoegd.  Op vrijdag geef ik feedback-college in het ‘Hybrid Learning Theatre’ n.a.v. door mijn geweldige student-assistent geselecteerde vragen over het college van maandag die studenten hebben gepost op het discussion board in Canvas. We reflecteren op de stof en gaan de diepte in. Als er ter plekke nog vragen zijn behandel ik die. Ik vraag daar ook altijd naar en stel sowieso veel vragen om studenten actief bij het college te betrekken. Ik moedig studenten zoveel mogelijk aan zelf de vragen te beantwoorden. Op die manier ben ik met studenten in gesprek i.p.v. dat ik een monoloog hou. Ik check altijd bij ze of alles duidelijk is en of ik verder kan gaan. Ik doe ook een quiz waarin ik ongeveer 10 multiplechoicevragen voorleg die ze beantwoorden middels stemmen via  Sendsteps. Zo betrek ik ook die grootste groep attendees actief bij het college.  De opkomst is trouwens groter dan bij de live colleges van vorig jaar, maar je weet natuurlijk nooit of een attendee daadwerkelijk het college volgt.”

“Een half uur voordat het college begint zijn de live en panel studenten al aanwezig. Ik maak een praatje met ze om een relaxte, gezellige sfeer te creëren en hun namen te leren. Ik spreek ze zoveel mogelijk met hun naam aan, wat bijdraagt aan de sfeer. Ik heb de cameramensen gevraagd in te zoomen op degene die aan het woord is, voor nog meer betrokkenheid. Het is leuk voor studenten om zichzelf terug te zien. Je merkt dat sommigen ook meer aandacht besteden aan wat ze aantrekken, een mooi blazertje of zo.

Eigenlijk net als in een talkshow op tv. Ik voel me soms ook een beetje een Oprah Winfrey. Deze studio set up is erg leuk om in te werken, ook na Corona, maar dan met meer live aanwezigen. Ik leer ontzettend veel van deze manier van werken qua coachend lesgeven, reflectie en participatie, iedereen zoveel mogelijk te betrekken, maar ook met camera’s werken.  Ik denk dat deze manier van lesgeven de toekomst heeft. “ Als je een college van Pushpika Vishwanathan kijkt dan lijkt het inderdaad of je naar een academische talkshow kijkt. Als een volleerde talkshowhost praat ze het college handig aan elkaar door veel vragen te stellen en antwoorden samen te vatten, haar aandacht knap verdelend tussen de live en Zoomwall aanwezigen. Technische problemen pareert ze met een grap en een lach.

Interview door Rebecca Lobry

Terug naar Home