Teacher Story: Niekie Spoorenberg

“ ‘Opleiden..? Dat is toch een taak van ons allemaal?’ Veel collega artsen waar ik mee samenwerk in het Amsterdam UMC zullen het met deze veel gehoorde reactie eens zijn. Iedereen vindt onderwijs belangrijk, de meesten vinden het leuk en velen zetten zich ervoor in. Naast alle andere dingen waar zij zich voor inzetten en daar wringt het soms, denk ik. Als ik afgelopen jaren iets heb geleerd, is het wel dat goed onderwijs geven tijd kost. Onderwijs ontwikkelen kost zelfs heel veel tijd. Dat doe je er absoluut niet een beetje bij. Eigenlijk heb ik hiermee denk ik de allerbelangrijkste voorwaarden voor deelname aan een SKO-programma genoemd: je moet een eigen onderwijsproject hebben dat je wilt ontwikkelen en je moet daar tijd voor willen en kunnen maken. Dan kan een SKO-traject je vleugels geven.”

Gekoppeld
“Mijn SKO-traject heb ik gekoppeld aan mijn rol als coördinator van de leerlijn Consultvoering in de nieuwe Master Epicurus – UvA die in september is gestart. Daarnaast ben ik internist-infectioloog in het Amsterdam UMC en geef ik onderwijs aan bachelor- en master studenten en in de vervolgopleiding.”

Gas terug
“Mijn SKO-traject begon just-in-time met mijn coördinatorschap. Ik was de maanden ervoor gestart in mijn nieuwe rol als coördinator en mocht een nieuwe leerlijn gaan ontwikkelen en implementeren, een mooie uitdaging! Ik ben een praktische dokter en nadat ik de belangrijkste betrokkenen had leren kennen, stoomde ik door naar het ontwikkelen van inhoud voor de nieuwe leerlijn. Toen ik startte met het SKO-programma voelde het in aanvang alsof ik heel veel gas terug moest nemen. Ik werd gedwongen na te denken over vragen die ik mezelf nog niet of onvoldoende kritisch gesteld had. Waarom was mijn innovatie nodig en waarom nu? Deze vragen waren er onder andere op gericht betrokkenen te overtuigen en ‘aan boord’ te krijgen om mee te doen.”

Fasen
“Ik leerde over de verschillende fasen die een onderwijs-innovatieproject kent (exploration, commitment, design, realisation) met het SIE-model* als theoretisch kader. Ik heb hierna meer tijd genomen om de perspectieven van alle betrokkenen te ontdekken door bijvoorbeeld aankomend en oud studenten te vragen om mee te denken. Ook ben ik op zoek gegaan naar ervaringen van andere masteropleidingen geneeskunde in ons land met mijn thema. In het kader van alignment ben ik mij in een vroeg stadium gaan interesseren voor de beoogde toetsing. Immers, hier wil ik mijn onderwijs op afstemmen. Het SKO-traject heeft mij geholpen een robuustere onderwijsinnovatie neer te zetten.”

Taart
“‘Wanneer is er taart?’ vroeg mijn SKO coach regelmatig. Van haar leerde ik tussentijdse doelen te stellen en het behalen hiervan te vieren. Dat is denk ik echt belangrijk om het opzetten van een groot en weerbarstig project met plezier vol te houden.”

Buddies
“Naast het proces van mijn eigen onderwijsontwikkeling was het SKO-programma voor mij een positieve ervaring doordat ik zoveel enthousiaste docenten van andere faculteiten ontmoette, die allemaal bezig waren met een eigen project. Wat wordt er veel mooi onderwijs gemaakt! We dwongen elkaar om scherp onze doelen te formuleren en deze te plaatsen binnen de universiteit. Daarnaast waren we elkaars ‘buddies’: we deelden moeilijkheden, probeerden elkaar een spiegel voor te houden en aten samen taart!”

Vervolg
“De kaders voor de nieuwe leerlijn staan, de implementatie startte vanaf september 2021. Maar het thema van consultvoering is groter dan de master. Ik zou als vervolg op dit project graag onderzoeken hoe we dit onderwijs kunnen blijven innoveren en ik wil sterker de verbinding leggen met de bachelor- en de vervolgopleiding zodat het echt één geheel wordt. Ook in onderwijs kun je heel ambitieus zijn.”