SIG Impact Learning

Ik ben lid geworden van de SIG Impact Learning omdat mijn samenwerking met Rosanne en Katusha voor mijn onderwijs in de psychologie mijn interesse wekte voor hun betrokkenheid bij deze groep. Hun pragmatische en transdisciplinaire aanpak sprak me erg aan, zeker gezien mijn focus op theoretische onderwerpen zoals wetenschapsfilosofie en neurofilosofie. Ik werd geïnspireerd door hun visie op de relatie tussen de universiteit en de maatschappij, vooral hoe ze dit in de praktijk brengen met cursussen als Placemaking.  

In mijn rol bij Impact Learning laat ik mijn derdejaars honoursstudenten elk jaar werken aan opdrachten van externe klanten, waarbij ik design thinking gebruik om oplossingen te bedenken. Daarnaast heb ik een nieuwe cursus ontwikkeld voor het Instituut voor Interdisciplinaire Studies, getiteld ‘How to Deal with Climate Emotions: An Existentialist Approach’. In deze cursus verdiepen we ons in het existentialistische gedachtegoed om beter om te kunnen gaan met verschillende klimaatgerelateerde emoties.  

Impact learning is belangrijk voor mij omdat het cruciaal is dat we al onze vaardigheden en inzichten gebruiken om de wereld leefbaar te houden voor iedereen. Met behulp van de beurs heb ik meer tijd kunnen besteden aan het ontwikkelen van oefeningen voor studenten en ben ik een langetermijnonderzoek gestart naar het effect van de cursus op de klimaatemoties van studenten. 

Mijn advies voor andere docenten met betrekking tot Impact Learning is om de complexiteit van het werken met verschillende belanghebbenden uit de wetenschap en de samenleving te omarmen. Hoewel dit de wetenschap ingewikkelder maakt, brengt het ons dichter bij het aanpakken van de uitdagingen waar we vandaag de dag voor staan.  

Ik voorzie een toekomst voor Impact Learning waarin alle studenten van de Universiteit van Amsterdam tijdens hun studie kennismaken met deze manier van denken en werken. Dit zal hen flexibelere professionals maken met een breder perspectief op wetenschap en maatschappij.

Bij onze onderwijsinstelling ben ik sterk betrokken bij het streven naar voortdurende innovatie en het maximaliseren van de maatschappelijke impact. Mijn betrokkenheid bij SIG Impact Learning begon toen ik, als onderdeel van de werkgroep community service learning van de UvA, zocht naar manieren om community service learning effectiever te integreren in onze curricula. Deze complexe uitdaging leidde tot uitgebreide samenwerkingen met verschillende instanties, waaronder SIG. Deze ervaringen waren niet alleen verrijkend, maar resulteerden ook in blijvende relaties en inzichten.  

Meedoen aan SIG Impact Learning was een logische stap, gedreven door mijn passie voor onderwijsinnovatie en het creëren van maatschappelijke impact. Binnen SIG vond ik een gemeenschap van gelijkgestemden die zich ook richten op onderwijsinnovaties. Deze gemeenschap is een bron van steun en kennis, essentieel voor het navigeren door de uitdagingen en weerstand die vaak gepaard gaan met innovatie.  

Mijn bijdragen aan Impact Learning zijn groot. Ik heb meerdere onderwijsinnovaties binnen UvA EB geleid, variërend van het versterken van community service learning projecten tot het vergroten van het aantal ‘live cases’ in keuzevakken en het integreren van stages in bachelor- en masteropleidingen. Onlangs heb ik samen met mijn collega Peter van Baalen onderzocht hoe onze economische faculteit kan bijdragen aan het ‘community wealth building’ programma van het ‘National Program: Samen Nieuw Westen. Dit leidde tot een voorstel om een ‘advieswinkel’ op te zetten waar studenten en docenten samen met lokale ondernemers en maatschappelijke partners werken aan echte sociaaleconomische vraagstukken.  

Ik vind Impact Learning cruciaal omdat het studenten opleidt tot kritische denkers en doeners die theorie kunnen toepassen op complexe, praktische problemen. Deze aanpak bevordert zelfredzaamheid en een diep begrip van de leerstof, essentieel voor zowel academische als persoonlijke groei. Impact learning is een integraal onderdeel van het bereiken van de kernleerdoelen van zowel bachelor- als masteropleidingen, zoals beschreven in de Dublin-descriptoren.  

Ik moedig andere docenten aan om Impact Learning actief toe te passen, niet alleen om de inhoud van cursussen te verlevendigen, maar ook om te leren van de praktijk. Deze interactie biedt waardevolle mogelijkheden om de relevantie van academische kennis te testen en nieuwe onderzoeksgebieden te verkennen. 

Kijkend naar de toekomst van Impact Learning ben ik optimistisch. Ik geloof dat universiteiten steeds meer hun deuren zullen openen voor samenwerking met de maatschappij, niet alleen in onderzoek maar ook in onderwijs. Met een collectieve inspanning kunnen we als academische gemeenschap een belangrijke bijdrage leveren aan het oplossen van de complexe vraagstukken van deze tijd.