“Onderwijs geven is zó mooi, het smaakt naar meer.”

Tamira richt zich als internist-endocrinoloog naast de algemene endocrinologie specifiek op genderzorg en schildklieraandoeningen. Zij maakte de overstap van een perifeer ziekenhuis naar Amsterdam UMC met als doel: meer tijd kunnen besteden aan onderwijs. Tamira vertelt enthousiast hoe zij haar liefde voor het onderwijs ook toepast in de kliniek: “Ik wil niet alleen studenten, maar ook mijn patiënten opleiden. Mijn doel is dat zij zelf expert worden in hun eigen medische situatie, zodat zij echt goed begrijpen wat er bij hen speelt en waarom onderzoeken of behandelingen nodig of soms juist niet nodig zijn. Niet alleen omdat dit van belang is voor de acceptatie en therapietrouwheid van de patiënten maar vooral omdat ik geloof dat deze relevante kennis de kwaliteit van leven positief beïnvloed.

De liefde voor het onderwijs komt niet zomaar uit de lucht vallen. “Mijn vader was natuurkundeleraar. Hij gaf les op middelbare en hogere scholen in Nederland en als kind ben ik voor zijn werk meegereisd naar West-Afrika en Zuid-Amerika. Hij gaf daar dan een aantal jaar les op een universiteit als ontwikkelingswerk. Onderwijs geven is mooi, daar kwam ik zelf ook al gauw achter. Het geven van onderwijs heeft twee winstmomenten: je wordt zelf slimmer omdat je je moet verdiepen, en als je een ander meekrijgt in jouw enthousiasme, geeft dat een extra kick.”  

Na bijna 10 jaar in het Flevoziekenhuis te hebben gewerkt maakte Tamira in de zomer van 2024 de overstap naar Amsterdam UMC. “Toen bij Amsterdam UMC een vacature vrijkwam voor een endocrinoloog met een onderwijsprofiel, wist ik: dit moet zo zijn. In het Flevoziekenhuis heb ik jarenlang met veel plezier gewerkt.

De korte lijnen in een perifeer ziekenhuis zijn zo verfrissend en het team was heel opleidings–minded en benaderbaar. De laatste vijf jaar was ik daar hoofd van de afdeling Interne Geneeskunde: een team van 150 medewerkers, een grote polikliniek, een kliniek en taken op de Spoedeisende Hulp. Van financiële begroting tot HR en onderhandelen met de RvB, ik leerde daar goed hoe een ziekenhuisorganisatie werkt. Dat was helemaal nieuw voor mij en dus… machtig interessant! Tot het na een aantal jaar een herhaling van zetten werd en ik het onderwijs steeds meer begon te missen. Juist op dat moment wees een collega mij op de vacature bij Amsterdam UMC. Locatie AMC voelde als thuiskomen, hier heb ik geneeskunde gestudeerd, ben ik gepromoveerd en heb ik mijn vervolgopleiding gedaan.  

Mijn rol als coördinator van het blok Opmaat in de bachelor Geneeskunde brengt me nog meer dan ik vooraf had verwacht. Het smaakt naar meer, ik wil verder groeien in onderwijs. In een perifeer ziekenhuis is een carrière in onderwijs ingewikkelder, naast alle klinische taken. Hier is het wel mogelijk om je carrière te wijden aan het onderwijs. Dat betekent voor mij hoogwaardig, uitdagend en motiverend onderwijs bieden en goede artsen opleiden. Mijn persoonlijke doel daarnaast is om universitair hoofddocent te worden en misschien, wie weet, ooit wel hoogleraar. Maar zover is het nu nog lang niet, ik heb nog veel te leren en veel te doen. 

Recent werd Tamira voorgedragen voor het deelnemen aan de leergang voor de Senior Kwalificatie Onderwijs (SKO). Een programma voor docenten die op curriculumniveau het onderwijs ontwerpen, innoveren en kwaliteit waarborgen. “Ik wil mijn SKO-traject wijden aan ‘de juiste overdracht’. De mondelinge en schriftelijke medische overdracht is een essentieel en cruciaal onderdeel van de medische zorg.  Een fout in de medische overdracht is een belangrijke oorzaak van vermijdbare medische missers en tuchtzaken, mogelijk zelfs de belangrijkste oorzaak. Als coördinator van het laatste blok van de bachelor valt het mij op dat ons onderwijs over de overdracht in dit deel van het curriculum passief en de toetsing summier is. Als clinicus valt het mij op dat ook de masterstudenten worstelen met het vinden van de juiste woorden voor een goede overdracht. Dit is voor mij de aanleiding om tijdens het SKO te willen werken aan het project: ‘De juiste overdracht’   

Het bestaande onderwijs over de medische overdracht, inclusief de toetsing, zou ik graag willen inventariseren en optimaliseren. Wat kunnen we aanpassen, benadrukken of uitruilen binnen het onderwijs, zodat het leren van ‘de juiste overdracht’ effectiever wordt meegenomen binnen dezelfde studiebelasting? Misschien kan een bestaand college hierover wel eerder worden gegeven en kunnen we de juiste overdracht binnen de bestaande onderwijsvormen vaker meenemen. We zouden bijvoorbeeld aan het eind van een patiëntencollege vaker de vraag kunnen stellen hoe de casus het best kan worden overgedragen.” 

Over nieuwe technische ontwikkelingen en de bijkomende uitdagingen voor docenten maakt Tamira zich geen zorgen. “Met alle digitale hulp die we krijgen zullen we wel onze positie moeten gaan bepalen en bedenken wat er echt nodig is om te leren. Het blijft belangrijk om kennis tot je te nemen, daarbij goed te leren kijken naar digitale resultaten en kritisch te kunnen redeneren. Empathische zorgprofessionals die goed kunnen luisteren zijn altijd nodig.  Ik vind de nieuwe generatie studenten overigens heel leuk; ze zijn betrokken, reflectief en slim. Het is belangrijk om hen te blijven motiveren en enthousiast te maken voor het vak.  

Ik zie mijzelf niet anders dan een student, alleen heb ik een andere rol. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik mij zelf voelde als coassistent en in mijn eerste jaar als arts in opleiding tot specialist. Ik vond het heel lastig om alle te overzien en was mij erg bewust van mijn eigen onbekwaamheid op veel fronten. Maar toen ik dat op een gegeven moment benoemde en me kwetsbaar opstelde, bleek dat veel collega’s dat gevoel ook hadden, dat was voor mij een grote opluchting. Transparantie en openheid maken alles zoveel minder gecompliceerd. Het uiten van onzekerheid kan ook een kracht zijn, in plaats van een zwakte. Dat hoop ik ook aan de studenten mee te geven.  Zeker in de zorg is het van grote waarde om onze twijfels te durven delen, dat komt de kwaliteit alleen maar ten goede!