Live beoordelingssessies hielpen om studenten bij hun studie te betrekken en hun leerproces te verbeteren

activerend leren
interactief lesgeven
motivatie
peer feedback

Studenten van de faculteit Economie en Bedrijfskunde merkten een online live beoordelingssessie van werkstukken van medestudenten aan als revolutionair en zeer motiverend. Zij vonden dit een goede online praktijk die zij graag op de campus voortgezet zouden zien. Onderzoek heeft aangetoond dat leren van medestudenten en hun werk gunstig kan zijn, ook in online situaties (Thomas & Thorpe, 2019).  Leren van peers bevordert het gevoel van studenten erbij te horen en zorgt ervoor dat studenten zich gesteund voelen, wat in online settings heel belangrijk is om leren te bevorderen (Ng, 2019). Ook kunnen voorbeelden van peers beter aansluiten bij het leerproces van studenten dan tekstboek voorbeelden.  

Ervaring van docent Ali Ahmed

Ali Ahmed, junior docent vakgroep Politieke wetenschappen en Faculteit Economie en Bedrijfskunde, Academic Tutor PPLE College.

 

LinkedIn profiel van Ali Ahmed

Dit is een praktijk die ik graag had meegemaakt toen ik student was

Dit was de eerste keer dat ik deze cursus gaf. De cursus ging over bepaalde theorieën. De peer paper reviews vormden slechts een klein onderdeel van mijn cursus en vonden plaats aan het einde van de cursus. Ik had verschillende redenen om deze sessies in te voeren, maar het begon ermee dat ik nadacht over wat ik als student zelf graag had gewild, en wat ik misschien niet gekregen heb. Dat is een vraag die ik mezelf vaak stel als ik les geef: wat zou ik gewild hebben, wat zou ik nodig hebben gehad, vooral in het eerste jaar. Ik dacht dat het goed zou zijn om dit aan de studenten te geven. Toen ik net op de universiteit zat, wist ik niet hoe ik essays moest structureren. Niemand vertelde me iets over structuur, of over een hoofdgedachte,  en het was door heel vage en impliciete vormen van feedback dat ik me begon te ontwikkelen als schrijver. Naar mijn mening kun je dat veel explicieter en directer doen. Dat is een van de redenen waarom ik voor deze praktijk heb gekozen. Ik denk dat ik het geweldig zou hebben gevonden als een van mijn docenten een live beoordelingssessie met commentaar zou hebben gedaan. Om te zien: dit is wat je hier fout deed, zodat ik mijn schrijven echt kon verbeteren. 

Live beoordelingssessie gecombineerd met een masterclass in het schrijven van essays

Studenten moesten halverwege mijn cursus een essay schrijven en daarna vroeg ik tijdens een college of ik hun essay mocht gebruiken als voorbeeld voor een ‘openbare’ beoordeling. Omdat ze allemaal hun toestemming gaven, vroeg ik om vrijwilligers. Hoewel de studenten zeiden dat ze het niet erg vonden als het niet anoniem gebeurde, heb ik uit voorzorg hun naam en studentnummer verwijderd. Ik denk dat dit vooral laat zien hoe enthousiast de studenten waren over deze praktijk; ik had dat niet verwacht, want een openbare beoordeling kan kwetsbaar zijn. Tijdens de online les opende ik het werkstuk in Google docs en deelde ik mijn scherm in Zoom en deed ik een live markeersessie van een essay, waarbij ik hardop mijn gedachten, opmerkingen en argumenten uitsprak; zin voor zin, alinea voor alinea,. Alle studenten hadden toegang tot het open Google docs document, en mijn feedback was voor iedereen zichtbaar, ook na afloop van de sessie. Bovendien konden de studenten zelf opmerkingen of vragen plaatsen in het document voor en tijdens de les. Ook stelde ik vragen in het Google docs document, zodat de studenten hun antwoord voor de les konden voorbereiden. Dus in die zin werd het ook een masterclass in het schrijven van essays. Deze live beoordelingssessie ging ook over het structureren van het opstel.

Toen ik hiermee begon, heb ik de nadruk gelegd op het leren structureren van een essay . Ik vind het belangrijk dat studenten in staat zijn de structuur en het verloop van een academische tekst te begrijpen. De studenten moesten ook papers schrijven over onderwerpen die moeilijk voor hen waren. Het beginpunt was niet voor iedereen hetzelfde. De klas bestond uit een mix van studenten met verschillende academische achtergronden. Sommige studenten hadden al geleerd hoe ze een essay moesten structureren, terwijl het voor veel andere studenten nog nuttig was om die grondbeginselen uitgelegd  te krijgen. De beste manier om dat te doen is te kijken naar het werk dat studenten zelf produceren. 

Peer review als een manier om academische onzekerheden te overwinnen en studenten betrokken te houden

Ik denk dat er altijd veel onzekerheid is onder studenten. Dat was ook zo toen ik nog student was; je vraagt je af hoe je het doet in vergelijking met andere studenten, je maakt je zorgen dat jouw essay misschien niet zo goed is als dat van iemand anders. In een online omgeving hebben studenten nog minder vergelijkingsmateriaal, want in een gewoon college op de campus kun je tenminste met je buurman praten, je kunt zijn/haar werk bekijken en je kunt vergelijken, wat moeilijker is in een online omgeving. Toen ik als eerstejaars student van een andere student hoorde: man ik ben nog niet begonnen aan dit essay of ik kan hier geen wijs uit worden, gaf me dat ook een beetje geruststelling dat ik niet de enige was die worstelde. Ik ben gaan nadenken over hoe ik die real time omgevingen online kon repliceren en besloot tot deze oefening om iedereen te laten zien hoe de essays van anderen zijn en hen ook te laten zien dat een andere student is zoals jij en vice versa.

Het gebruik van studentenvoorbeelden in plaats van tekstboek voorbeelden maakt het ‘echter‘. Studenten kunnen zich inleven in de kwaliteit van het werkstuk, terwijl tekstboek voorbeelden meestal te perfect zijn of de fouten te duidelijk zijn. Het gebruik van werkstukken van medestudenten laat de leerlingen zien: ik zou dit ook kunnen. Het laagdrempelig, en misschien geeft dat de studenten meer vertrouwen. Het belangrijkste ingrediënt van deze praktijk is het feit dat deze essays van echte medestudenten zijn, en dat je samen door het paper loopt, wat persoonlijker is. Deze persoonlijke elementen zijn echt belangrijk voor mij. Bovendien is het voor mij, of voor welke leraar dan ook, onmogelijk om voor 50 of 60 studenten zo diepgaand feedback te geven op Canvas.

Deze live beoordelingssessie is de meest persoonlijke manier voor iedereen om op hetzelfde moment te zien wat ze al dan niet in hun werkstuk moeten opnemen. En ik wilde ook meer interactie tussen de studenten, want in deze digitale online omgeving is het heel gemakkelijk om af te haken, wat in een online sessie naar mijn gevoel al na 30 minuten kan gebeuren. Deze peer reviews hielden de studenten aan boord. Het was dus een combinatie van deze dingen die me ertoe brachten deze praktijk in te voeren. Uit de feedback die ik kreeg, leid ik af dat het werd gewaardeerd en ik ben blij van studenten te horen dat het schrijven toegankelijker werd gemaakt. Juist door de online situatie kwam ik op dit idee, dus dat is een positief gevolg van een niet zo positieve situatie. Misschien zou ik hier in een fysieke omgeving nooit op gekomen zijn. 

Een groot succes dat wordt vervolgd

Ik had niet verwacht dat er zoveel betrokkenheid zou zijn. Dat dit zo zou aanslaan bij de studenten. Ik had niet verwacht dat studenten zouden toestemmen in het delen van hun werkstukken voor beoordeling en zelfs bereid zouden zijn om hun naam en studentnummer te vermelden (ook al heb ik die niet vermeld). Toen ik hoorde dat de studenten deze praktijk als een goede online praktijk aanwezen, was ik echt verbaasd. Als iemand mij zou vragen: noem een paar voorbeelden van goed onderwijs uit je eigen praktijk, dan zou ik dit niet eens noemen. Ik zou hebben gezegd: empathisch zijn, in de schoenen van studenten gaan staan, hun angsten en onzekerheden begrijpen, goed luisteren en contact met hen maken als mens, dat is echt belangrijk. En ook: studenten de lessen laten leiden, hen de beslissers laten zijn. Dat zijn ingrediënten van goed onderwijs. Maar zijn deze ingrediënten wel onderdeel van deze praktijk. Blijkbaar willen studenten deze praktijk in de toekomst behouden.

Wanneer cursussen weer op de campus worden gegeven, zie ik deze praktijk ofwel opnieuw online, ofwel in een computerlokaal waar de studenten hun koptelefoon op hebben en ze hun scherm voor zich zien en ik dan via hun koptelefoon tegen ze praat. Het gebruik van Google docs werkte waarschijnlijk beter dan face-to-face, omdat iedereen gemakkelijk op zijn eigen computer kon meelezen en iedereen de commentaarfunctie kon gebruiken, waardoor er een interactieve setting ontstond.  Als we het in een normaal klaslokaal met een groot scherm zouden doen, zou het veel moeilijker zijn, omdat niet iedereen in staat is het scherm te lezen. Ze zouden waarschijnlijk gemakkelijker afgeleid worden, terwijl het online gewoon heel erg in your face is, het essay zelf en de commentaren, dus ik zou dit waarschijnlijk digitaal doen in een computerlokaal. Ik ben erg benieuwd naar de toekomst, om te zien hoe het onderwijs beïnvloed wordt door deze periode van online lesgeven. Ik denk dat de toekomst ligt in een gemengde hybride vorm van lesgeven. 

Tip van Ali:

“Luisteren naar docenten is belangrijk, maar luisteren naar studenten zelf en wat zij willen is ook belangrijk. Luister naar studenten, benader ze en doe diepte-interviews met ze, om erachter te komen wat ze bedoelen en wat voor hen werkt en niet werkt.  Het belangrijkste mechanisme waarmee we feedback krijgen op cursussen, is via het evaluatieformulier van de UvA Q aan het eind van de cursus, maar ik heb het gevoel – en ik hoor dit ook van studenten – dat het evaluatieformulier niet genoeg is. We moeten proberen studenten er echt bij te betrekken, niet alleen aan het eind van de cursus, maar ook tijdens de cursus, en rekening te houden met wat zij nodig hebben, zodat je je onderwijs daarop kunt afstemmen.” 

Ervaring van Student

Student Kristupas Radzvila

BA Bedrijfskunde

Door deze live-reviewsessies kregen we een diepgaand inzicht in hoe we ons schrijven kunnen verbeteren

Tegen het einde van de cursus vroeg de leraar of hij onze papers als voorbeeld mocht gebruiken voor onze medestudenten. Ik stemde toe en hij deelde mijn werkstuk op het scherm in Zoom. Samen met Ali namen we het zin voor zin door en hij wees ons op wat fout was, wat goed was, hoe het zou moeten zijn en hoe je het beter kunt maken. Er ging een wereld voor me open en ik vond dat erg nuttig; we hadden nooit eerder de kans om te zien wat we verkeerd deden of hoe we onze papers konden verbeteren aan de hand van een echt, natuurlijk voorbeeld, geschreven door een van de studenten. Omdat docenten meestal veel werkstukken moeten beoordelen, is de feedback op Canvas meestal erg kort en niet erg informatief.

Deze live grading sessie bood een waardevolle kans om een diep inzicht te krijgen in hoe we ons schrijven kunnen verbeteren. Ali legde het op een praktische manier uit en gaf ons praktische tools die we in de toekomst kunnen gebruiken. Bijvoorbeeld, de manier waarop hij uitlegde hoe je een paragraaf moet structureren door gebruik te maken van de ‘Statement, Evidence, Explanation methode was erg nuttig: geef een verklaring, geef bewijs voor die verklaring en leg het dan uit. Geen enkele docent nam ons, studenten, ooit zo bij de hand en liep stap voor stap door onze werkstukken. Hij gaf inzicht in zijn denkproces en liet zien hoe we ons schrijfwerk kunnen verbeteren. Hij gaf inzicht in de manier waarop een docent naar een werkstuk kijkt en het beoordeelt. Ik vond dat revolutionair en zo ongelooflijk nuttig dat ik dit heb genomineerd als een voorbeeld van een goede online praktijk. 

Het zien van de werkstukken van medestudenten was als een reality check

Deze live beoordelingssessie was nog nuttiger omdat we hele moeilijke papers moesten schrijven over ingewikkelde theorieën die nieuw voor ons waren. We hadden nog nooit zoiets geschreven en we hadden het er moeilijk mee, daarom kwamen deze sessies precies op tijd. Ook al heeft Ali de namen en studentennummers van de papers gewist, de betrokken studenten vonden het absoluut prima dat iedereen wist dat hun paper als voorbeeld werd gebruikt. Ik denk dat ze allemaal zo enthousiast en gretig waren, omdat we op Canvas niet genoeg feedback krijgen, alleen heel vage feedback, soms niet eens commentaar.

De live grading sessies hielpen ons om de meest voorkomende fouten te zien en te begrijpen hoe we onze essays moeten structureren. Het gaf ons een stappenplan van wat we moeten doen om onze essays goed te krijgen. En het heeft echt geholpen, want mijn cijfers voor schrijven zijn nu gemiddeld een punt hoger dan mijn examencijfers. Een voorbeeld beoordeeld te zien worden met uitleg over hoe het verbeterd kan worden, uitleg te krijgen over wat fout is, wat oké is, wat goed is, dat was een briljante zet. Het is goed dat er werkstukken van medestudenten zijn gebruikt in plaats van boekvoorbeelden, omdat je je daar meer mee kunt identificeren. Als je een essay van iemand uit je klas bekijkt, staat het veel dichter bij jou als persoon, als student. Ik denk dat dit persoonlijke element een soort reality check is. 

Zet deze praktijk bij voorkeur online voort in plaats van in een klaslokaal

Ik ben het soort student dat van feedback houdt. Door feedback wordt ik beter. Hoeveel feedback docenten ook geven, ik zal het met plezier aannemen. Geef ons, studenten, feedback .op welke manier en in welke vorm dan ook en we nemen het aan. Maar deze live beoordelingssessies waren zo’n goede praktijk dat ik denk dat ze meer gebruikt zouden moeten worden, ook op de campus. Het is een onderbenutte praktijk en we moeten er gebruik van maken. Het voorbeeld van Ali laat zien dat het uniek, goed en nuttig is.  

Ik zou dit soort sessies liever online doen dan in een live setting op de campus met medestudenten in een klaslokaal. Het is natuurlijk een persoonlijke mening, maar ik kan voor mijn beeldscherm meer absorberen dan wanneer ik in het klaslokaal zit. Het is essentieel om echt goed te kunnen kijken naar het werkstuk dat wordt beoordeeld met het scherm voor je, om het commentaar te kunnen zien en beluisteren zonder dat er afleidingen op de loer liggen waardoor je concentratie verslapt. Wanneer je online bent, ben je in een concentratiezone met de screenshare, jezelf en de stem van de docent. Ik denk dat je in een fysieke omgeving meer beperkingen en afleidingen zou hebben dan in een zoomsessie. Dus naar mijn mening werken deze live grading sessies bijzonder goed online. De wereld was gedwongen zich aan te passen aan een digitale omgeving, maar waarom zou je nu iets weggooien wat je hebt opgebouwd? Gebruik het liever en verbeter het. 

Tip Kristupas:

Luister naar studenten en alles komt goed. Studenten willen gehoord worden, niet alleen ik. We hebben social media-pagina’s waarop studenten laten weten dat ze willen dat de universiteit naar ons luistert. Ik denk dat docenten naar studenten willen luisteren, maar het is waarschijnlijk de universiteit die hen beperkt vanwege de manier waarop de universiteit is gestructureerd. De manier waarop alles formeel moet verlopen in de evaluaties laat dat specifieke luisteren naar studenten niet toe. Mijn tip voor docenten zou zijn om live beoordelingssessies te organiseren, zoals in deze cursus. En om na een college nog een tijdje te blijven, fysiek of online, zodat ze een echt en dus een meer bevredigend gesprek kunnen voeren met studenten, waarin studenten ook vragen kunnen stellen. 

 

Opmerking Ali:

Even blijven na het college is iets wat ik in de loop van de cursus ook ben gaan doen. Aan het einde van het college zei ik altijd: “Jullie kunnen me mailen als jullie vragen hebben”, maar niemand zei dan iets. Maar later bleef ik in de Zoom en als er meer mensen waren vertrokken, durfden de studenten meer vragen te stellen. Dus ik zal dat ook blijven doen als ik op de campus ben. Ik bied studenten ook de mogelijkheid om buiten de lesuren een een-op-een afspraak met mij te maken. 

Literatuur

Thomas, G., & Thorpe, S. (2019). Enhancing the facilitation of online groups in higher education: A review of the literature on face-to-face and online group-facilitation. Interactive Learning Environments, 27(1), 62–71. https://doi.org/10.1080/10494820.2018.1451897 

Ng, C. (2019). Shifting the focus from motivated learners to motivating distributed environments: A review of 40 years of published motivation research in Distance Education. Distance Education, 40(4), 469–496. https://doi.org/10.1080/01587919.2019.1681892 

Meer informatie over promotieonderzoek Louise Taylor 

Dit verhaal is onderdeel van een reeks inspirerende praktijkvoorbeelden van online onderwijs tijdens de COVID-19 pandemie, die naar voren zijn gekomen tijdens focusgroepsgesprekken binnen het onderzoeksproject ‘Online en blended onderwijs aan de UvA’. Dit onderzoeksproject biedt inzicht in de ervaringen van docenten en studenten met online (aspecten van) onderwijs en de strategieën die docenten hebben ingezet om (online) leren te stimuleren.

Lees meer over de verhalen en rapporten van dit project