“Daarbij wilde ik ervoor zorgen dat antwoorden van studenten op mijn vragen of hun vragen aan mij voor iedereen hoorbaar zijn. En meegenomen worden in de geluidsopname van het college. Dat zijn dan ook voor mij de voordelen van deze microfoon. Daarnaast zorgt deze microfoon in het algemeen ook voor een informelere sfeer in de zaal. Ik denk dat studenten zeker bij de les worden gehouden als je de box structureel gebruikt. In de colleges met wat meer vragen van mijn kant, is er wel een effect merkbaar. Sommige van mijn colleges zijn interactiever dan andere; dat ligt een beetje aan de collegestof en aan hoeveel tijd ik heb voor interactie.”
In een hoge boog gooien om de laptopjes te sparen
“In het begin leidde het gooien van de box tot hilariteit, maar dat was snel weg. Nu zijn studenten eraan gewend. Het is eigenlijk – opvallend genoeg – nog niet voorgekomen dat er ongelukjes zijn gebeurd. Ik heb geen spectaculaire dingen meegemaakt in het gebruik van deze microfoon. Voor mijzelf is het gooien soms wel lastig met alle opengeklapte dure Mac’jes, dus ik probeer in een hoge boog te gooien om de laptopjes te sparen. De box is ook best wel even onderweg en voor ik gooi maak ik duidelijk wanneer en waarheen ik gooi. Als ik een vraag stel en studenten steken hun hand op als ze willen antwoorden, loop ik ook vaak met de box naar hen toe in plaats van de box te gooien.”
Aanrader of niet?
“Ik zou collega’s die overwegen de box te gebruiken zeker aanmoedigen de stap te nemen. Als studenten goed en duidelijk in de microfoon spreken, is het geluid prima. In het begin moest ik af en toe wel echt duidelijk maken dat het belangrijk is de microfoon dichtbij de mond te houden. Daarom is het handig om even van tevoren aan het begin van het college aan studenten uit te leggen hoe de microfoon werkt. Een tip voor de producenten of facility services: misschien is het handig om op de kubus een pijl met een icoontje te zetten, zodat studenten de kubus meteen goed vasthouden, en weten waar de microfoon zit, zodat ze aan de goede kant spreken.”