Gids voor gesprekken tijdens onderwijs over recente demonstraties
Hoe ga je in gesprek met elkaar over de demonstraties op de campus?
De recente gebeurtenissen op onze campus hebben een behoorlijke impact op onze UvA-gemeenschap. Wij kunnen ons voorstellen dat je het belangrijk vindt om met je studenten (en/of collega’s) stil te staan bij wat er is gebeurd. Maar misschien weet je niet hoe.
In onze rol als docent kunnen wij een aanspreekpunt voor studenten zijn en een gesprek starten. Dit kan ongemakkelijk en moeilijk voelen. De gebeurtenissen kunnen je persoonlijk raken of je kunt je onzeker voelen in het faciliteren van een open gesprek. Het gaat er niet over of je het eens of oneens bent met studenten, maar dat je een veilige omgeving creëert waarin zij zichzelf te zijn (en jij ook!). Op deze pagina presenteren we je een stappenplan dat kan helpen bij (de keuze voor) een gesprek.
Onderaan de pagina vind je ook een link naar ondersteuning bij online onderwijs.
Start
Bedenk voor jezelf eerst óf je een gesprek wilt voeren met je studenten en of er bij studenten wel voldoende behoefte aan is.
Wanneer je besluit niet in gesprek te gaan raden we je aan toch stap 1 te volgen. Je kunt hierna studenten doorverwijzen (stap 2). Eventueel kun je daarna studenten wijzen op bestaande hulplijnen binnen de UvA.
Om over na te denken:
- Ben je oprecht nieuwsgierig, ook naar perspectieven die niet de jouwe zijn?
- Durf je het aan?
- Kun je jouw eigen opvattingen/mening buiten beschouwing laten?
Stap 1
Erken altijd de recente gebeurtenissen expliciet aan het begin van je bijeenkomst. Blijf bij de feiten en bij jezelf. Wij raden aan geen inhoudelijke stelling in te nemen, maar wel te delen als/hoe je er persoonlijk door geraakt bent.
“Er is de afgelopen periode veel gebeurd op onze universiteit. Ik vind de gebeurtenissen complex en het raakt me.”
Stap 2
Optie 1:
Geef aan dat je hier graag over in gesprek gaat en wat het doel van dat gesprek is.
Optie 2:
Geef aan dat je hier liever niet over in gesprek gaat.
Voorbeeld optie 1:
“Ik kan me voorstellen dat dit ook iets met jullie doet en gebruik deze bijeenkomst graag om dat te delen. Mijn doel van dit gesprek is dat we van elkaar weten hoe het gaat en dat iedereen zich daarin gehoord voelt.”
Voorbeeld optie 2:
“Ik kan me voorstellen dat dit ook iets met jullie doet. Ik wil hier tijdens deze bijeenkomst niet op ingaan, maar verwijs jullie graag naar bijvoorbeeld [xxx] (Bijv. Studieadviseurs) als je behoefte hebt aan steun of om je verhaal te doen.”
Stap 3
Geef een duidelijke tijdslimiet voor dit gesprek. Een check-in kan in 10 minuten en kan ook het hele lesuur in beslag nemen. Denk erover na hoeveel tijd je eraan wilt en kunt besteden.
Doe een voorstel van een aantal gespreksregels en vraag je studenten of ze met de regels akkoord gaan en of ze aanvullingen hebben.
“Ik wil de eerste [aantal] minuten van de bijeenkomst wijden aan dit gesprek zodat iedereen de kans krijgt kort te delen en we daarna ook verder kunnen met de lesinhoud. Om te verzekeren dat iedereen zich veilig genoeg voelt om deel te nemen wil ik samen gespreksregels opstellen. Ik doe graag een voorstel en vraag jullie deze aan te vullen.”
Het doel is om elkaar te horen, niet om elkaar te overtuigen.
Voorbeelden van gespreksregels:
- Respecteer elkaars identiteit, perspectieven en grenzen.
- Wat hier wordt besproken, blijft in deze ruimte (tenzij expliciet gevraagd verder te delen)
- Onderbreek elkaar niet.
- Geen persoonlijke aanvallen of beschuldigingen
- Vermijd generalisaties
- Ga uit van goede bedoelingen.
Stap 4
Start het gesprek als docent met een duidelijke vraag. Vraag naar ervaringen, gebeurtenissen, emoties en feiten. Nodig iedereen uit om iets te delen als ze daar behoefte aan hebben. Begin zelf.
“Ik wil jullie vragen om je perspectieven te delen. Je kunt eventueel je steun delen met een handgebaar. Ik zal beginnen. Ik voel me […] (bijv. boos). Ik vind de situatie erg complex, maar ben […] omdat […]. Wie wil ook graag een perspectief delen?”
Voorbeelden van check-in-vragen:
Hoe zit je hier vandaag?
Wat zijn redenen voor jou om hier wel te zitten? En welke om hier niet te zitten?
Welk moment van de laatste tijd is je bijgebleven?
Wat betekent … voor jou persoonlijk?
Welke vraag houd je op dit moment bezig?
Stap 5
Faciliteer het gesprek met parafraseren/samenvatten na de eerste gedeelde ervaringen. Stel procesvragen en waardeer expliciet ieders inbreng. Spreid het gesprek. Nodig expliciet uit om ook andere perspectieven te delen.
Let erop dat er geen discussie of debat start. Neem de rol van gespreksleider en wijs deelnemers in zo’n situatie nog eens op wat het doel van dit gesprek is en op de regels.
Meer achtergrondinformatie hierover vind je hier.
Procesvragen:
“Heeft iemand een andere ervaring?”
“Zou je daar wat meer over willen vertellen?”
“Hebben we iets nog niet besproken?”
“Ken je andere opvattingen om je heen?”
Interventie:
“Ik merk nu dat we meer de richting opgaan van een discussie, maar het doel van dit gesprek is om van elkaar te horen hoe het gaat. Laten we daar weer naar teruggaan”
Stap 6
Sluit het gesprek af met de vraag of iedereen het gevoel heeft gehad zich te kunnen uiten of dat er nog laatste aanvullingen zijn.
“Is er nog iets onbesproken gebleven of heeft er nog iemand laatste aanvullingen?”
Stap 7
Bij uitblijven respons bedank je wederom iedereen expliciet voor hun inbreng en het feit dat je hier samen een constructief gesprek over hebt kunnen voeren.
Vat aan het einde nog een keer de gehoorde perspectieven samen.
“Ik ben blij dat wij als groep zo’n constructief gesprek hebben kunnen voeren en ik wil dan ook iedereen bedanken voor het delen en luisteren.”
Stap 8
Je benadrukt dat studenten zich ook na dit gesprek bij jou kunnen melden (bijvoorbeeld m.b.t. gevoelens van onveiligheid of angst) en hen naar de juiste persoon binnen onze gemeenschap kunt verwijzen.
Ik vind het belangrijk te benadrukken dat mijn deur ook na dit gesprek open blijft staan wanneer er studenten zijn die verder willen praten.”